Door Chantal Roest
Het VrouwenNetwerk was zeer vereerd met het bezoek van Caroline Nagtegaal, Europarlementariër VVD in Brussel, als spreker tijdens het She Inspires bijeenkomst op 15 mei van het VrouwenNetwerk VNO-NCW West. Een week voor de daadwerkelijke EU verkiezingen plaatsvinden, wist zij in haar drukke agenda voor ons ruimte te maken. Op de indrukwekkende locatie van StartDock aan het Westplein in Rotterdam gaven we Caroline een warm welkom.
Een eeuw geleden verwierven we als vrouwen stemrecht en zijn vrouwen ook actief betrokken geraakt bij de politiek. In 1918 werd de eerste politica in Nederland democratisch gekozen. Inmiddels zijn vrouwen sterk vertegenwoordigd in Den Haag, en hun politieke deelname groeit nog steeds. Caroline is een van deze vrouwen. Wat heeft haar bewogen om de politiek in te gaan en hoe vergaat het haar? Wat vindt ze moeilijk? Waar is ze trots op? Hoe gaat ze om met de Haagse mores en de Brusselse bubbel? Wat moet je kunnen en laten om als vrouw te slagen in een wereld waar betrokkenheid, overtuiging, daadkracht, fractiediscipline, achterkamertjes, media, uiterlijk, oneliners en machismo allemaal een rol spelen? Dit keer niet een politieke debat of een gesprek over de standpunten van de politieke partij waarvoor zij staat. Of de zin en onzin van Brussel, maar een persoonlijke deepdive van en over Caroline zelf.
Als rode draad voor haar persoonlijke verhaal gebruikte Caroline het boek ‘Haagse Hakken’ van auteur Neeke Eysbroek. Een boek waar ruim dertig Nederlandse vrouwen uit de politiek aan het woord komen over de zes K’s: Kindertijd; Karakter;Kennis; Kunde; Kansen en Keuzes; Kerels. Resultaat was een inspirerend en mooi persoonlijk verhaal waar we allemaal ademloos naar hebben geluisterd. Niet de politiek kwam dichterbij, maar de mens achter de politiek werd tastbaar. Caroline wist ons op boeiende wijze mee te nemen in de wereld van een politica. Hoe zij omgaat met haar groeiende publieke zichtbaarheid die gepaard gaat met het uitdragen van partij politieke standpunten. En de passie die zij voelt om betekenisvol te willen zijn voor de maatschappij in combinatie met de veelal anonieme positieve en minder positieve social media reacties. Een mooi voorbeeld hiervan is haar huidige social media campagne ‘Houd mijn vrouw in Brussel’ die zij samen met haar man is opgestart en waar heel veel leuke, maar soms ook minder leuke reacties over verschijnen.
Terwijl ik terugrijd naar huis en de avond nog eens overdenk, kom ik voor mezelf tot de conclusie dat politici in de huidige maatschappij moedig zijn. Er is veel moed voor nodig om jezelf te blijven, te (blijven) staan voor waar je in gelooft, waarbij je soms wel moet draaien voor het groter belang en de langere termijn. Waarbij diplomatie het key woord is. En waarbij jezelf en jouw dierbaren in de huidige maatschappij, onverwachts als Russische roulette een kop van jut kan worden. Niet langer om de inhoud, maar omdat het ineens om jou als persoon gaat. Ik besluit voor mezelf dat deze mensen, die elke dag er voor gaan om onze belangen te dienen, onze trots en respect vol verdienen. Met Caroline als jonge vrouwelijke politica voorop!