“We hebben het druk. Onderwerpen als een trackingsapp en het meten van temperatuur op het werk kunnen ingrijpend zijn voor ons persoonlijk leven. Veel persoonlijke data worden verwerkt en dus is het oppassen geblazen”, aldus Monique Verdier, vice voorzitter Autoriteit Persoonsgegevens en bestuurslid VNO-NCW Rotterdam & regio Rijnmond.
“Als ik over straat loop en iemand moet passeren neem ik uiteraard de 1,5 meter afstand, maar omdat dit zo ongemakkelijk en onbeleefd voelt, zeg ik ter compensatie gedag of knik ik. En zie ik dat dat beantwoord wordt”. “En vonden we goede zorg altijd vanzelfsprekend, nu beseft iedereen wat het betekent als dat niet meer op orde is en krijgt de zorg de waardering die ze verdient. Dat is echt heel fijn”.
Wat betekent de crisis voor jullie?
“Het is druk. We krijgen veel vragen over wat wel en niet mag, nu er crisis is. Maar feitelijk is het eenvoudig: alleen de omstandigheden zijn nu anders, de wet is nog steeds de wet. En die is er niet zomaar. Wij beschermen de privacy van burgers, dat is óók veiligheid. Feitelijk is het een van de basiszaken waar een democratie op gebouwd is!”, aldus Monique Verdier van de Autoriteit Persoonsgegevens. We hebben nu zelfs een proactieve alertheid. En we helpen, bijvoorbeeld door inzicht te geven welke videobel-app welke consequenties heeft. Zodat je je vooraf bewust bent wat de gevolgen zijn. We willen straks niet wakker worden in een nachtmerrie, waar alles van iedereen op straat ligt”, aldus Verdier.
“Bel niet alleen voor een meeting, maar hoe is het met jou?”
“Ik werk normaal al twee dagen vanuit huis, dus ik hoef niet te wennen aan thuiswerken, maar helemaal niet meer naar kantoor is wel heel saai! Ik had nooit verwacht dat ik ooit zou zeggen dat ik mijn collega’s echt mis”, zegt Verdier lachend. Daarom videobelt ze niet alleen voor vergaderingen maar belt ze alle medewerkers op, gewoon om te vragen hoe het gaat. “Collega’s waarderen dat zeer en ik krijg daardoor veel meer voeling hoe het gaat, nu ik niet kan rondlopen. Zeker collega’s die alleen zijn of kleine kinderen hebben, hebben het zwaar. Daar hebben we extra aandacht voor”.
Een bericht vanuit het hart:In de ziekenhuizen is het nu crisis, dat ziet iedereen. Ik ben ook toezichthouder bij diverse zorgbedrijven. Het is echt heel heftig voor de medewerkers, de bezorgdheid of er voldoende beschermingsmogelijkheden zijn, niet de zorg kunnen leveren die je graag wil en meer patiënten die sterven. Wat mij sterkt is de saamhorigheid en de creativiteit die deze situatie losmaakt. Iedereen troost en helpt elkaar. En ja, ook ik voel die spanning tussen economie en zorg, maar een andere keuze kun je niet maken. We hebben het wel eens over powervrouwen, maar weet je wie ik nu echt powervrouwen vind, de verpleegkundigen in de zorg!