Dit weekend is de klok een uur teruggezet en daarmee lijkt het alsof ik een uurtje extra heb op deze zondagochtend. Ik gebruik dit uur voor een terugblik op mijn eerste maand als voorzitter van VNO-NCW Westland-Delfland.
Iets eerder dan een maand geleden kreeg ik van Pieter Eenhoorn een telefoontje met het verzoek voorzitter te worden. Na enig nadenken en bespreken heb ik deze rol geaccepteerd en kwam het werk als vanzelf op me af. Erg tekenend voor Pieters inzet is toch wel dat veel mensen mij direct na bekendwording wisten te vinden. Ik merkte daardoor direct dat de voorzittersrol zeer betekenisvol is.
Een week voor mijn benoeming ging er onder embargo een persbericht bericht, waarop de Westlandse Omroep Stichting (WOS) zich als eerste meldde. Daaruit volgde mijn eerste radio-interview, waarin ik heb aangegeven dat we van duurzaamheid een speerpunt moeten maken. Ik maak me meer zorgen over de belemmeringen in het verduurzamen waarmee bedrijven worden geconfronteerd dan een te afwachtende houding bij bedrijven. In een later duo-interview met Pieter Eenhoorn vroeg de presentator of ik met ‘vergroenen’ meer bomen in de centra bedoel … nou ja, dat mag zeker, graag zelfs, maar ik bedoel de aanpak van ons klimaatprobleem. Als ondernemers daaraan willen bijdragen, en dat willen we hier in Westland-Delfland, dan hebben zij last van regels en procedures. Ik wist al dat Nederland nummer 1 Regelland is, maar het is toch nog erger dan ik dacht. In mijn eerste weken presenteerden leden casussen waarvan ik schrok. Verrast was ik niet, maar het wordt harder werken dan gedacht.
Een voorbeeld is de casus van Rob Baan. Hij is beter af met gasgebruik en heeft zijn WKK weer aangezet in plaats van zijn duurzame energiesysteem gebaseerd op hergebruik van warmte en groene stroom. Dat heeft te maken met de Opslag Duurzame Energie en Klimaat Transitie op de gasprijs. Deze ‘ODE’ gaat in een subsidiepotje voor de transitie naar duurzame energie, maar bij de herverdeling van het geld komt slechts een klein deel of helemaal niets bij de tuinbouwbedrijven terecht. Dit geldt voor 150 tot 200 bedrijven in deze sector. Ondertussen stijgt de gasprijs naar recordhoogte. De ODE moet echt omlaag.
Een ander voorbeeld is de casus van de zonnepanelen. Tijdens mijn bezoeken aan ondernemersverenigingen trof ik bij Bedrijven Club Monster-Poeldijk Hans van der Valk, die met subsidie van de Provincie Zuid-Holland 1.888 zonnepanelen op zijn bedrijfspanden had gelegd. Vooraf zijn de daken vernieuwd en beter geïsoleerd. . Een enorme verbetering die hem niet alleen een besparing opleverde op zijn energierekening, maar inkomsten omdat hij energie aan het net teruggaf. Dit duurde slechts drie weken. Toen dreigde de brandschadeverzekeraar de verzekering in te trekken als de stekker er niet subiet uitgetrokken zou worden.
Marck Hagen,
voorzitter VNO-NCW Westland-elfland
