Regio Rotterdam 25 november 2024
Jeroen Everaert (55) bouwt letterlijk aan draagvlak voor zonne- en windparken. Dat doet hij door van deze parken een belevenis te maken, toegankelijk voor een breed publiek. En door kunst aan de ‘gewone’ man te brengen.
Door: Annemarie van Oorschot
Everaert groeide op in een arbeidersmilieu, waarin niemand geïnteresseerd was in kunst. Toen hij voorstelde na de middelbare school de kunstacademie te gaan doen, stak zijn vader daar een stokje voor. Zo belandde hij in een commerciële functie in de bouwsector. Maar een passie verloochent zich niet. Hij deed de kunstacademie alsnog in de avonduren en startte in 2001 zijn eigen bedrijf in Rotterdam.
“Het was mij opgevallen dat er in de kunstwereld geen producenten waren zoals je die in de film- en muziekwereld hebt. Die rol heb ik gepakt”, legt Everaert de core business van zijn bedrijf uit. In 2005 zette hij zijn VOF om in een BV onder de naam Mothership. “Wij zoeken opdrachtgevers en koppelen die aan kunstenaars. Vervolgens regelen we alle zaken die nodig zijn om de opdracht goed te kunnen uitvoeren. Een mooi voorbeeld is de schildering op het plafond van de Markthal in Rotterdam. De projectontwikkelaar en architect wilden het plafond voorzien van een afbeelding, ik bedacht het concept en zocht er een kunstenaar bij. Vooral door deze kunst heeft het aantal markthalbezoekers de verwachtingen ruimschoots overtroffen. Het werden er 8 miljoen per jaar in plaats van 4 miljoen.”
Draagvlak
Mothership heeft inmiddels 500 projecten gerealiseerd en heeft woningbouwverenigingen, architecten, gemeenten, projectontwikkelaars en ngo’s als klanten. De laatste tijd kloppen er vooral lokale overheden aan die draagvlak zoeken voor windmolens en zonnepanelen. “Wij benaderen dit vraagstuk vanuit een andere invalshoek. Hoe kun je windmolen- en zonneparken zo ontwerpen, dat mensen ze willen zien? Hoe kun je van nimby pimby maken? (van not in my back yard naar please in my back yard – red.).
‘VAN NIMBY MAKEN WIJ PIMBY’
Als voorbeeld geeft hij de grondbank bij Lobith. Op dat terrein moeten duizenden zonnepanelen komen. “Wij laten ons dan inspireren door de geschiedenis. Bij Lobith zijn de Romeinen tegengehouden. Hoe aantrekkelijk is het om de zonnepanelen de vorm van Romeinse schilden te geven en ze op te stellen als de legioenen. Op het terrein staat ook een oude brug, waarvan je de staanders kunt omvormen in Romeinse uitkijktorens.”
Everaerts enthousiasme werkt aanstekelijk, zeker als hij er de tekeningen bij pakt. Je wilt zoiets met eigen ogen gaan zien. “Dat is precies de bedoeling. Mensen moeten hiernaar toe willen en erover gaan posten in de sociale media.”
Drijvend landschap
Inmiddels gaat dit jaar een project in uitvoering, in opdracht van het zand- en grindbedrijf K3Delta in Gelderland. “In de gemeente Buren maken we een drijvend Holland landschap van 1 hectare, waaromheen 6 hectare zonnepark komt te liggen. Het drijvende landschap is een recreatiepark dat veel bezoekers moet gaan trekken. Het bestaat uit vijf drijvende dijken en polders. Via bruggetjes kun je van de ene dijk naar de andere lopen en bij elke stap voel je de deining van het water. In het midden komt een groente- en fruitkas, die tevens dienst doet als restaurant. We laten mensen op deze manier beleven dat Nederland een innovatief en duurzaam land is, een land met enorm veel kennis over het leven en werken met water, een land dat oplossingen bedenkt voor de stijgende zeespiegel. We geven ze een trots gevoel mee. Op deze manier maken we de wereld mooier en beter. Dat is mijn persoonlijke drijfveer.”
